اتفاقا این آیه شریفه وآیه بعدی در مقام توبیخ و سرزنش عرب ها است که چرا ایمان نمی آورید نه دیگران ! معنی آیه همراه با آیه قبل وبعد چنین است : أَوَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ آيَةً أَنْ يَعْلَمَهُ عُلَماءُ بَنِي إِسْرائِيلَ «۱۹۷» آيااين كه علماى بنى‌اسرائيل از آن (قرآن) اطلاع دارند، براى آنان (مشركان عرب) نشانه‌اى (بر صحّت آن) نيست؟ وَ لَوْ نَزَّلْناهُ عَلى‌ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ «۱۹۸» (بر فرض) اگر ما قرآن را بر بعضى غير عرب‌ها نازل مى‌كرديم. فَقَرَأَهُ عَلَيْهِمْ ما كانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ «۱۹۹» پس او آن را برايشان مى‌خواند، عرب‌ها به آن ايمان نمى‌آوردند. امام صادق عليه السلام در تفسیر آیه چنین فرموده : ارزش و فضيلت غير عرب اين است كه آنان به سوى قرآنى كه به زبان عربى است گرايش پيدا كردند، ولى اگر قرآن به زبان غير عربى بود، بعضى عرب‌ها ايمان نمى‌آوردند. (۱). تفسير كنزالدقائق. با این توصیف این اشکال بی وجه است و دلیل بر اختصاص قرآن به عربها نیست و سخنی از ایمان نیاوردن ویا مخاطب نبودن قرآن به غیر عرب ،در بین نیست!